Vijf jaar zonder Sarah

Ditmaal is het al februari 2005, en dus niet 5 december als ik dit stuk schrijf. Ik had in de maand december absoluut niet de inspiratie om het stuk te schrijven, temeer ik het gevoel had dat er niet veel veranderd was in dit jaar ten opzichte van het rouwen en ons leven met zijn drietjes.

Toch schrijf ik nog eenmaal een stuk op de website. Met dit hoofdstuk is de menubalk vol, en voelt het als afronden van de meest heftige periode uit mijn leven, er lijkt in het rouwen een nieuwe fase te zijn aangebroken.

Met ons drietjes gaat het goed, we hebben alledrie ons leven toch weer opgepakt zo lijkt het. Ik werk inmiddels 24 uur per week, het begon vorig jaar als management assistent, daarna werd de invulling van mijn werk, het werk van een grafisch vormgever. Ik ben werkzaam bij een bedrijf wat zich bezig houd met entertainmentdiensten voor de mobiele telefoon in de meest ruime zin van het woord, ik maakte daarvoor teletekst pagina’s, drukwerk advertentie’s en ook op website gebied kon ik mijn ei kwijt. Vanaf 1 april 2005 ben ik office manager en werk 32 uur per week. De regie verzorgen over het reilen en zeilen binnen ons "mannen-kantoor" past helemaal bij me.
Bram zit inmiddels in groep 8, heeft de CITO gehad en gaat na de zomer naar het Stedelijk Gymnasium in Arnhem. Rob vindt zijn werk nog steeds niet zijn hobby maar heeft net als wij alledrie een ontspanning gevonden in het skiën, wat we zoveel mogelijk doen in de winter periode. Daarnaast hebben we nu weer een video camera (na Sarah haar overlijden hebben we nooit meer gefilmd, het zien van 1 kind op film in plaats van 2 was veel te moeilijk) en maakt hij met de gemaakte beelden erg leuke DVD’s.

Toch blijft Sarah deel uitmaken van ons gezin. Er zijn dagen die nog steeds heel moeilijk zijn, het verdriet is er weer, het is dan weer zo ontzettend voelbaar dat 1 van onze kinderen niet meer bij ons kan zijn.
Het verdriet is wel helemaal van ons zelf geworden, meestal moeten we bijna een verklaring afleggen waarom ze nog zo’n deel uitmaakt van ons gezin (de kast in de kamer, de foto’s die we hebben). Rob en ik voelen beide niet meer de drang om zodra naar kinderen wordt gevraagd meteen te noemen dat we niet alleen Bram hebben. Op kaarten die we versturen staat Sarah haar naam dan ook al een poosje niet meer, eerst haar naam met een vlindertje, een tijd later een wegvliegend vlindertje halverwege de kaart, en nu alleen onze drie namen. Daarmee zijn we haar natuurlijk niet vergeten of willen we haar bestaan uitwissen, maar het voelt goed zoals het is gegaan. Ik had er een aantal jaar niet aan moeten denken, maar het is heel geleidelijk zo gegaan.

We zijn en blijven een gezin waar een klein meisje heel erg gemist wordt, dat is vooral voelbaar tijdens “gezinsactiviteiten” (dagjes uit, vakanties in de zomer) of familie dagen zoals kerst en Sinterklaas, maar ook haar bijzondere dagen, de geboortedag en sterfdag. Toch lijkt het verdriet te wennen, je weet inmiddels wat je kunt verwachten rond deze dagen en stelt je daarop in. Het gemis van Sarah heeft zich in ons leven geweven en heeft in ons leven de plek gekregen waarover veel buitenstaanders praten in de begin periode van diepe rouw. Ik kon en wilde het me toen niet voorstellen, toch is het wel gebeurd.

5 jaar verder…… er is heel erg veel gebeurd in deze jaren. We hebben ons zelf en elkaar door en door leren kennen, we weten dat we het ergste hebben gehad wat je kunt meemaken, dat gevoel maakt dat we ons sterk voelen. Ons leven is 6-12-99 voor altijd veranderd, we zijn alledrie niet meer wie we voor die datum waren.

Hiermee sluit ik het bijhouden van de jaren in rouw af op deze website, het is een gevoel van ons zelf geworden, zonder de grote veranderingen die er in de eerdere jaren wel waren. Ik hoop dat lotgenoten iets aan mijn verhaal zullen hebben, het een beetje verlicht te lezen dat het gevoel wat je in de eerste jaren hebt, niet blijvend hoeft te zijn.

Wij drietjes leven het leven weer met al zijn hoogte en diepte punten, met op een heel speciaal plekje onze Sarah.

Zien in foto's hoe het ons is gegaan na 6-12-1999? Neem dan eens een kijkje in ons on-line fotoboek op www.vanessenpictures.nl